موحد وسربازان سابقش/آیا موحد تمام شده است؟

تابناک کهگیلویه وبویراحمد:یکی از فعالان عرصه سیاسی با انتشار مطلبی به واکاوی دوران قدرت و افول سید محمد موحد،پرداخته است، کسی که به اسطوره ی شکست ناپذیر انتخابات تبدیل شده بود و شاید هنوز هم علی رغم برخی تحلیل ها به عنوان بازیگری مهم و شاید تعیین کننده،شناخته می شود. در این تحلیل سعی شده دوران موحد پایان یافته تلقی شود چیزی که هنوز زود است ،اما می توان به شکست دور قبل وی که به گفته برخی در دامی که بزرگواری ودوستانش در مرکز برایش پهن کرده بودند گرفتار شد و تا شب قبل از انتخابات امید به تایید صلاحیت داشت و نتوانست با حمایت از یکی از کاندیداها مانع برنده شدن بزرگواری شود.
عباس حیدری
 مسلماً حال این روزهای موحد چندان خوشایند نیست زیرا که پس از ۲۰ سال در کانون قدرت منطقه‌ای این روزها شاهد تبدیل شدنش به تماشاگری است که فریاد او در میان همهمه تماشاگران دیگر گم می‌شود. در ۲۰ سال اخیر همیشه پای موحد در میان بود و او سوار بر اسب قدرت یکه تازی می‌کرد و آن قدر تابوی قدرت موحد قدرتمند شده بود که پایین کشیدن آن رویا تلقی می‌شد اما ستاره ی اقبال موحد از ۴ سال پیش شاهد افول بود و این روند عقب نشینی مرتب در حال بیشتر شدن است و هیچکس بهتر از خود موحد این روزها افول ستاره ی بخت خود را درک نمی کند. موحدی که همیشه تابلو شکست ناپذیری بود این روزها با آغوش باز شکست را مزمزه می‌کند و حتی حرکتی هم برای به تاخیر افتادن شکست نمی کند زیرا شکست موحد از نوع درونی است و تدریجی. ضربه را از کسانی خورد که در طول ۲۰ سال گذشته با ایجاد حصاری پولادین دسترسی به موحد را برای عموم سخت کرده بودند و اگر نیمچه نفوذی هم بدست می آمد حلقه اولیه اجازه ی بیان واقعیات را نمی دادند و سرنوشت موحد و شهرستان را دگرگون کردند. حلقه اولیه ای که از خودآگاهی شهروندان غافل شدند و درست در جایی با نهیب اعتراض شهروندانی روبرو شدند که دیگر کار از کار گذشته بود . حلقه اولیه ای که چشم اسفندیار موحد شدند. دقیقاً چشم موحد را بستند بر مطالبات / بر پتانسیل ها / بر نیازها / و …. حلقه‌ی اولیه ای که توان موحد را خرج بازی های خودشان کردند و نگذاشتند که موحد صدای مطالبات مردم را بشنود قبل از انکه این صدا به غریو سهمگین نیاز تبدیل بشود . حال این روزهای موحد قطعا پاییزی خواهد بود زیرا حسرت بهاری را می خورد که از پی فصل ها جای خود را به پاییز داده و بجای رستاک ارزوها به صدای خش خش برگ ریزان ارزوها گوش می کند و در این ریزش ارزوها قطعا سهم حلقه اولیه ی بیش از سهم خود موحد است . و مطمئنا غم موحد وقتی افزون می شود که می بیند کسانی که خود را سرباز فرمانده موحد می دانستند این روزها از ایستگاه فرمانده عبور می کنند تا به کاندیدای دیگری برسند که انگار مسابقه دارند و هیچ کدام به فریادهای سرشار از سکوت فرمانده موحد به گوششان نمی رسد و حتی در ایستگاه موحد توقف هم نمی کنند. اینان همان کسانی هستند که ۲۰ سال موحد را کم کم از شهروندان دور کردند تا انجا که در سالهای اخر دیگر دسترسی به موحد در شهرستان رویا شده بود و هر شهروندی که سودای سیمرغ موحد را داشت باید تا بهارستان رنج راه را می خرید. حلقه اولیه ای که ۲۰سال از دو روز قبل از اینکه موحد به شهرستان بیاید پاشنه ی درب خونه اش را از جا می کندند این روزها به منزلی در خیابان کارگر شهر دهدشت کوچ کرده اند!؟ حلقه اولیه ای که حالا از فرمانده موحد فرار می کند و سربازان فرمانده جدید شده اند . سربازانی که ماههاست از فرمانده موحدی حالی نپرسیده اند اما هر روز آنکاد شده در خدمت فرمانده ی جدید هستند. خاک قبر سیاسی موحد هنوز خشک نشده به دنبال فرمانده جدید رفتند و این روزها فرمانده موحد با حسرت نظاره گر خالی شدن اطراف خود از کسانی است که ادعای جان نثاری داشتند.به زودی در مطلبی جداگانه به رابطه سربازان سابق موحد و فرمانده جدید می پردازیم.