به گزارش تابناک هرمزگان، گاهی انسان در طول حیات خود صحنه ها و وقایعی را میبیند که درک و هضم آن سخت و بعضاً غیرممکن است، در چنین مواقعی بیننده یا شنونده آرزو میکند که کاش خواب دیده باشد و از خواب بیدار شود.
هفتهی گذشته گروهی از پزشکان شهر بندر عباس در اقدامی هماهنگ با پزشکان مراکز دیگر استانها اقدام به جمعآوری امضاء در خصوص کم بودن میزان افزایش تعرفههای پزشکی و تقاضا برای افزایش بیشتر ویزیت ها نمودند.
در میان اشخاصی که این طومار را امضاء کرده بودند اسامی پزشکان متخصّصی به چشم میخورد که حدّاقل درآمد روزانه آنها 4 تا 5 میلیون تومان میباشد، این نکته مهم میباشد در کنار اینکه متخصّین پزشکی باید به حق قانونی خود قانع باشند و هیچگاه اقدام به دریافت زیر میزی از بیماران مستمند و گرفتار ننمایند، حال بپردازیم به استدلال این پزشکان برای افزایش تعرفهها در هرمزگان؛ که با توجّه به افزایش قیمت «آبوبرق و کالاها» افزایش شش تا ده درصدی قیمت ویزیت ها غیر عادلانه می باشد! عجب با همین میزان افزایش قیمت ویزیتها، درآمد ماهیانه این پزشکان در ماه حدّاقل بین پنج تا شش میلیون تومان افزایش مییابد یعنی معادل چهار برابر یک کارگر زحمتکش، فقط افزایش درآمد داشتهاند. این در حالیست که قیمت آب و برق و کالاهای اساسی برای تمام اقشار جامعه یکسان افزایش یافته و حقوق کارمند و کارگر حدّاکثر دویست هزار تومن افزایش داشته است. آنهم در شرایطی که اغلب استانهای محروم و باران زده کشورمان هنوز درگیر سیل و گرفتاریهای ناشی از آن هستند و تعداد کثیری از هم وطنان سیل زده و زلزله زده ما دارند ، در چادر و کانکس زندگی میکنند و از حدّاقل وسایل رفاهی زندگی هم برخوردار نیستند این جمعآوری امضاء را آیا میتوان رعایت انصاف نامید ؟
تعداد بسیار زیادی از این طبیبان که به دنبال افزایش دوباره تعرفههای پزشکی هستند در طول سال چندین سفر خارجی طولانی مدّت به کشورهای اروپایی، کانادا، استرالیا و آمریکا داشته و احتمالاً میخواهند پول سفرهای خارجیِ خود را از جیب مردم بیچاره و گرفتار تأمین کنند.
کاش جامعه پزشکی با الگو برداری از پزشکان زحمتکش و خوش نام نه چندان قدیمی به جای جمعآوری امضاء و طومار برای افزایش بیشتر ویزیت ها اقدام به «تشکیل کمپین برای مخالفت با افزایش قیمت ویزیت ها می کردند».
آنچه واضح است متأسفانه گروهی از جامعه پزشکی آنچنان دچار «حرص و آز» گردیدهاند که رسالت واقعی خود در کمک به بیماران و ناتوانان را فراموش کرده و فقط به مال اندوزی و انباشت ثروت فکر میکنند قطعاً هیچکس از انباشت ثروت و مال نمیتواند از نظر اجتماعی و اخلاقی خود را بالا ببرد.
جامعه ثروتمند پزشکی و گروههای وابسته در مصائب و مشکلاتی نظیر سیل و زلزله نیز حرکت ارزشمند و قابل توجهّی در جهت کمک به همنوعان خود انجام نداده و آن طور که شایسته است به عنوان یک همنوع در جهت کاهش آلام و درد و رنج هم وطنان خود قدم برنداشته و با کمال تأسف «نه از نظر مادّی و نه از نظر معنوی» به نسبت دیگر اقشار حضور شایستهای در این میادین از خود نشان ندادهاند.
نگاهی اجمالی به اسامی پزشکان امضاء کننده در هرمزگان انسان را به یاد این شعر سعدی شیرین گفتار می اندازد که: چشم تنگ فرد دنیا دوست را / یا قناعت پُر کند یا خاک گور ، با این رویه به نظر میرسد که کمکم جامعه پزشکی باید پوششی تیره رنگ را جایگزین روپوش سفید خود نماید.
انتهای پیام/*