کابوسی از واقعیت های رویای شیرین ارتقای اسمی روستاشهر به شهرستان

به گزارش تابناک کهگیلویه و بویراحمد، میر آرش تقوی، فعال سیاسی و رسانه ای طی یادداشتی نسبت به بر سر زبان افتادن ارتقای بعضی روستاشهرهای شهرستان کهگیلویه به شهرستان، واکنش نشان داد و نوشت :

بسم الله الرحمن الرحیم

با بر سر زبان افتادن ارتقای بعضی روستاشهرهای شهرستان کهگیلویه به شهرستان و پروپاگاندای رسانه ای هدفمندی که حول محور این مسئله در جریان است تصمیم گرفتم مطلبی مفصل در جهت تنویر افکار عمومی و جلوگیری از سو استفاده سیاسی عده ای خاص که ظرف سالیان دراز آموخته اند از هر آب گل آلودی نهنگ صید کرده و بر هر موجی سوار شوند منتشر کنم.

تبدیل روستا به شهر و شهر به شهرستان داری رویه ای قانونی است که به ترتیب عرض میکنم، ابتدا باید تعریفی درست از روستا داشته باشیم که با قانون تقسیمات کشوری تناقضی نداشته باشد؛ روستا واحد مبداء تقسیمات کشوری است که از لحاظ محیط زیستی (‌وضع طبیعی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی) همگن بوده که با‌حوزه و قلمرو معین ثبتی یا عرفی مستقل که حداقل تعداد 20 خانوار یا صد نفر اعم از متمرکز یا پراکنده در آنجا سکونت داشته باشند و اکثریت ساکنان‌ دائمی آن به طور مستقیم یا غیر مستقیم به یکی از فعالیتهای کشاورزی، دامداری، باغداری به طور اعم و صنایع روستایی و صید و یا ترکیبی از این‌ فعالیتها اشتغال داشته باشند و در عرف به عنوان ده، آبادی، دهکده یا قریه یا روستا نامیده میشود (عین تعریف قانونی را کپی کردم ) خواهش میکنم سعی کنید در ذهنتان شرایط را با شهرها و روستاهای شهرستانهای کهگیلویه مقایسه بفرمایید تا ادامه مطلب برایتان قابل هضم تر باشد.

ظرف چند دهه گذشته بسیاری از روستاهای ما تبدیل به شهر شده اند البته قبل از آنکه طرح هادی بدرستی انجام گرفته باشد و زیرساختهای لازم مثل محور مواصلاتی متناسب با جمعیت و مراکز درمانی و آموزشی و انتظامی و......فراهم شده و روستا آماده ی شهر شدن باشد که برای این موضوع مثالهای متعددی میتوان برشمرد که بخاطر عدم ایجاد حساسیت از نام بردن معذورم.

اتفاق ناگزیری که پس از این تبدیل وضعیت می افتد و هیچ گریزی از آن نیست علاوه بر سر در گمی هایی که در زمینه هایی مثل صدور سند و اخذ پروانه ساخت و پایان کار و دریافت وام مسکن و ادعای مالکیت سازمان منابع طبیعی بر اکثریت اراضی و معلوم نبودن مرجع قانونی برای بسیاری از کارها از قیبل تداخل وظایف بنیادمسکن و مسکن و شهرسازی و.......تورمی است که همپای نام شهر بر روستا سایه می افکند (البته دربعضی موارد مثل سمغان دریافت حداقل خدمات و امکانات خودحدیث مفصلی است که مقاله ای مفصل و مستقل میطلبد.)

با تبدیل روستا به شهر، اجاره رهن و خرید و فروش مسکن افزایش پیدا می‌کند و عوارض های کلان شهرداری نیز به آن افزوده می شود همچنین ادارات خدمات رسان نیز انشعاب ها و تعرفه های خود را به نرخ شهری تبدیل و در واقع بالا می برند. پس هزینه هایی که مردم با آن مواجه می‌شوند، نسبت به خدماتی که دریافت می‌کنند قابل قیاس نیست البته ناگفته نماند نهادها و ادارات حمایتی پس از این تبدیل وضعیت از بسیاری از وظایف خود شانه خالی کرده و مراجع جدیدی را برای دریافت همان خدمات معرفی میکنند که تا سالها پس از تبدیل روستا به شهر از ایجاد ادارات مورد نظر هم خبری نخواهد شد!!!!

با چنین مقدمه ای سعی کردم تصویری از شهرستان شدن همین روستاها به شهرها و شهرها به شهرستان در ذهن شما شکل بگیرد!!!!

طبق قانون علاوه بر ایجاد زیرساختهای مناسب باید از نظر جمعیت یکی از سه مورد زیر محقق شده باشد؛
متراکم ۱۲۰۰۰۰ نفر
متوسط۸۰۰۰۰ نفر
{{{{{{در شرایط خاص مرزی یا کویری بودن ۵۰۰۰۰ نفر درصورت وجود شرایط خیلی خاص یا امنیتی با تصویب هیئت دولت و مجلس شورای اسلامی با کمتر از ۵۰۰۰۰ نفر هم امکان تبدیل وضعیت شهر به شهرستان ممکن است}}}}}
خواهش میکنم خوب به این موضوع فکر کنید روستایی که بدون ایجاد شرایط لازم تبدیل به شهر شده و پس از سالها هنوز هم بسیاری از ادارات و نهادهای لازم جهت شهر نامیده شدن در آن ایجاد نشده و اگر هم اسمی از اداره ای هست منحصر به یک تابلو و دو کارمند و یک ساختمان مختصر استیجاری است که هر سال آدرس آن تغییر میکند و مردم برای انجام ساده ترین کارها یا به دنبال آدرس جدید اداره مورد نظر سرگردانند و یا بخاطر اختیارات محدود نمایندگی های ایجاد شده مجبور به مراجعه به مرکز شهرستان هستند به یکباره و بدون ایجاد زیرساختهای لازم جهت پاسخگویی به مطالبات مردم تبدیل به شهرستان شود چه کابوس وحشتناکی را بر مردم تحمیل میکند!!!!!!!!
مردم از روستاهای اطراف در پی فرصتهای شغلی و شرایط زندگی بهتر بسوی شهرستان جدید سرازیر میشوند و شهرستانهای نورسیده ناگزیر مهاجرپذیر خواهند شد و ناگهان باری خارج از توان بر همین اندک زیرساختها و موسسات درمانی، آموزشی، انتظامی و.........تحمیل میکند.

این جمعیت جدید از همین منابع محدود استفاده خواهندکرد و رقابت بر سر منابع محدود خود یکی از عوامل ایجاد تورم است، باتوجه به اینکه شهرستان امروزی همان روستای دیروز است مالکیت زمینهای قابل ساخت در اختیار چند خانواده محدود است و قیمت هر متر زمین یا هر ماه اجازه منزل به قیمت های بالا و.....را براساس میزان پولی که لازم دارند تعیین میکنند.

قیمت زمین ، خانه، اجاره های مسکونی و تجاری سر به فلک خواهد زد، مصرف آب و برق و گاز دریک بازه زمانی محدود رشد چشمگیری خواهد داشت و بخاطر منابع محدود قطعی های مکرر و آسیب هایی که بدنبال دارد ناگزیر است ( مثلا افزایش تعداد دانش آموزان با توجه به همان امکانات محدود که وضعیت قبلی را هم درست و طبق استانداردها پوشش نمیداد، باعث افزایش تعداد دانش آموزان کلاسها و افت تحصیلی دانش آموزان خواهد شد)، آسیبهای اجتماعی، حاشیه نشینی، کمبود نیروی انسانی پلیس و رواج یافتن انواع کارهای خلاف قانون و.........(همان بلایی که بر سر دهدشت و لنده و یاسوج نازل شد.)

دوستانی که درسال منتهی به انتخابات جهت رزومه سازی و فرار روبه جلو برای رو برو نشدن با وعده های دیروز و مطالبات امروز جامعه اینچنین بر طبل های شادی مجازی میکوبند و با کلمات زیبا اخذ مجوز شهرستانی روستا و شهرها را جار میزنند به سوالات زیر پاسخ بگویند؟؟!!!!!
چند سال است که لنده شهرستان شده است ؟
چند درصد ادارات و نهادهای معمولی یک شهرستان در لنده مستقر هستند؟
چند درصد ادارات لنده نیروی انسانی کافی دارند؟
روزانه چند نفر از لنده با صرف هزینه و تقبل خطرات سفر در این جاده غیر استاندارد راهی مرکز کهگیلویه میشوند تا کارهایی را انجام دهند که قاعدتا باید در یک شهرستان قابل انجام باشد؟؟؟

تاکنون چند جوان برای انجام کاری ساده سفرشان به دهدشت منتهی به سفر قیامت شد و ناکام از دنیا رفتند؟
چند پدر و مادر به امید اینکه غروب بر میگردند و فرزندانشان را می بینند راهی دهدشت شدند و دیدارشان به قیامت ماند و حسرتشان بر دلها؟

دوستان محترم، نخبگان، تحصیلکردگان، فعالان سیاسی و مجازی و هرکس که این مطلب را مطالعه میکند خواهش میکنم بدون تعصب و براساس واقعیتها تصمیم گرفته و اگر کاری از دستتان بر می آید انجام دهید این ارتقای صوری رویایی شیرین نیست بلکه جز برای اندک مالکین خانه های اجاره ای و اراضی قابل ساخت این روستاها و شهرها، بقیه مردم را به کابوسی وحشتناک فرو میبرد که بیداری از آن ممکن نیست.

خداوند همه ما را هدایت کند تا قلم و قدم را جز برای رضای خدا بر نداریم و سایه پر نعمت مقام معظم رهبری و نظام مقدس اسلامی را بر مرز و بوم ایران بزرگ مستدام دارد.

میرآرش تقوی