ماجرای علیصدرآنقدر تکانه داشته که تا هفتهای همدان را که نه بلکه مجموعههای گردشگری درآمدزا در کشور را تحت تأثیر خود قرار دهد و به این فکر وا بدارد که براستی درآمدهای میلیاردی و سرنوشتساز این مجموعهها که شمارشان در کشور کم هم نیست کجا و به چه شکلی هزینه میشود؟ یکی از مدعیان این قبیل مطالبات مردمان بومی مناطقی هستند که مجموعههای گردشگری در آن واقع شده است.
همدان پیام نوشت؛ به عنوان نمونه در چند سال اخیر با رونق بازار بازدید گردشگران از غار علیصدر و افزایش برجسته در آمدهای این مجموعه که به نقلی 19 میلیارد عنوان شده یکی از مطالبات مردم منطقه علیصدر و مشخصا شهرستان کبودراهنگ این بوده که چرا از این در آمدهای میلیاردی بهرهای نصیب این دیار نشده تا منطقه از محرومیت تاریخی خود بیرون بیاید.
مورد مشابهی که این روزها در اردبیل هم تکرار شده که از موهبت خدادادی چشمههای آبگرم بهره میبرد و درآمدی چندبرابر غار علیصدر را داشته است. در واقع این شهر کوچک که در 25 کیلومتری اردبیل واقع شده به عنوان یکی از مهمترین مراکز استقرار چشمههای آبگرم در ایران است سالیانه پذیرای افزون بر ۷ میلیون گردشگر داخلی و خارجی بوده و محور گردشگری این استان به حساب میآید.
اداره سرعین مشابه علیصدر است؟
چشمههای آبگرم سرعین به دست نهاد سازمان منابع طبیعی، میراث فرهنگی و گردشگری و شهرداری اداره میشود و از این حیث به لحاظ پیشینه با غار علیصدر همدان مشابه است. غار نیز در آغاز متعلق به سازمان ایرانگردی و جهانگردی بود که پس از تأسیس و ثبت شرکت سیاحتی و واگذاری مجموعههای توریستی از سوی دولت به سازمان تامین اجتماعی میراث به عنوان بخشی از هیأت مدیره شرکت نقش داشته که در غالب 40 درصد سهم دولت بوده است.
اگر چه در سرعین با درآمد میلیاردی هنوز شرکت سهامی تشکیل نشده اما سرمایهگذاران بخش خصوصی نیز سهمی عمده را در این مجموعهها دارند.
فقط در نیمه نخست سال جاری بیش از 5 میلیون نفر از این چشمهها بازدید داشته اند. پایگاه تابناک اردبیل در این باره نوشته: «بررسیها نشان میدهد که بهره برداری از آبهای گرم استان بویژه سرعین برای مدت زمان مشخص و در قالب قرارداد اجاره به پیمانکاران و بهره برداران واگذار میشود که بیتردید این فرایند در چارچوب مقررات و با نظارتهای قانونی صورت میپذیرد اما آنچه که اکنون محل سؤال و ابهام است این که با محاسبه سرانگشتی ۵ میلیون استفادهکننده از این خدمات و احتساب نرخ بلیت هر استفاده به میزان حتی نصف بهای کنونی که به طور میانگین بالای ۱۰ هزار تومان است، منابع حاصله با رقمی حدود ۳۰ میلیارد تومان کجا به چه محلی وصول و چگونه هزینه میشود؟».
سؤالی که دو نماینده مردم اردبیل در مجلس هم با در خواست شفافیت در هزینه کرد این درآمد و انتقاد از چرایی دیده نشدن در توسعه منطقه خود با آن همراه بودهاند.
صدیف بدری، یکی از نمایندگان اردبیل و سرعین در مجلس در تیرماه امسال «محروم کردن شهرستان سرعین از درآمد آبهای گرم، جفا در حق مردم این شهر گردشگری بینظیر در ایران است».
رضا کریمی، دیگر نماینده اردبیل، نیر، نمین و سرعین هم در جلسه اعضای شورای شهر سرعین و فرماندار این شهرستان گفت: در سال گذشته حدود ۱۱ میلیارد تومان درآمد از مجموعه آبهای گرم شهرستان حاصل و تنها مقدار اندکی در شهرستان هزینه شده است.
در آمد سرعین 2 برابر درآمد مطرح شده علیصدر
اگر در غار علیصدر به عنوان یک تکمجموعه و البته بزرگترین غار آبی جهان درآمد 19 میلیارد در سال مطرح شده سرعین با چشمههای متعدد آبگرم خود سالانه 30 میلیارد در آمد داشته که هزينه کرد آن برای اهالی منطقه جای سؤال بوده است.
یک پایگاه خبری اردبیل با اشاره به ماجرای علیصدر آورده: «امیدواریم نمایندگان استان، نهادهای مسئول و نظارتی همچون دیوان محاسبات و سازمان بازرسی در خصوص ملاک قراردادهای واگذاری و بهرهبرداری از آبهای گرم سرعین بررسیهای لازم را داشته باشند تا خدای ناکرده این قراردادها هم در سایه بعضاً عدم شفافیتها به سرنوشت قرارداد اجاره و بهرهبرداری غار علیصدر به میزان سالانه فقط ۷۰۰ هزار تومان دچار نشده باشد حال آن که طبق اعلام رسمی دادستان دیوان محاسبات، درآمد شرکت خصوصی بهرهبردار از محل فروش بلیت دیدن این غار سالانه ۱۹ میلیارد تومان بوده است!». علیصدر صدای سرعین را هم در آورد تا پرونده مجموعههای پولدار گردشگری و شفاف شدن آن مطالبه روز کشور شود. اینها همه از علیصدر آغاز شد یا حداقل اوج گرفت.
در روزها و هفتهها آینده خبرهای مشابه علیصدر از دیگر نقاط کشور خواهیم شنید. کسی چه میداند شاید فردا نوبت مجموعههای گردشگری در شیراز اصفهان یا شهرهای مذهبی باشد که در آمدی چند ده برابر علیصدر و سرعین دارند.