تابناک گیلان: «اگر
بنده به ریاست جمهوری میرسیدم، برجام را امضا نمیکردم؛ چراکه اندیشه
بنده متفاوت است». این جمله را آقای سعید جلیلی در جمع دانشجویان گیلان
گفته است.
نکته طعنهآمیز قضیه اما در این است که مگر با ریاست جمهوریِ
مسئول مذاکرات هستهای در دولت گذشته، توافقی هم بدستآمدنی و حاصلشدنی
بود که جناب ایشان امضا کند یا نه؟!
به
گزارش انتخاب، «عصر ایران» در ادامه مینویسد: «برجام» یا «برنامه جامع
مشترک اقدام هستهای» همان توافق ایران با گروه 1+5 است حال آنکه همه شاهد
بودند طی شش سال مذاکره آقای سعید جلیلی که از جانب دکتر ولایتی در مناظره
مشهور تلویزیونی به «کلاس فلسفه» تشبیه شد، توافقی به دست نیامد و عرصه
روز به روز تنگتر میشد و نفس اقتصاد چنان به شماره افتاده بود که اگر
برجام امضا نمیشد به گفته رئیسجمهور روحانی، صادرات نفت ایران به صفر
میرسید.
برجام
اما اتفاق افتاد چون سعید جلیلی رئیسجمهور نشد. اکثریت مردم حسن روحانی
را برگزیدند تا مسیر هستهای تغییر کند. حالا آقای جلیلی میگوید: من اگر
به ریاست جمهوری میرسیدم برجام را امضا نمیکردم!
این
هم جالب است که سه سال بعد از انتخابات ریاست جمهوری عین همان حرفهای
مناظرهها (مضمون فرصت و ظرفیت) را تکرار میکند: «رفاه و پیشرفت سه شرط
میخواهد و ما هر سه را داریم؛ اولی امکانات مادی است که داریم، دومی نیروی
انسانی بزرگی است که داریم و سومی روحیه ایمانی مردم است که در مردم نهفته
و در عرصههای سخت ایستادگی میکند.»
آقای
جلیلی البته به درستی گفته «اندیشه او متفاوت است». در نگاه جلیلی و
حامیان او مراد از سفر و مذاکره و گفتوگو «ابلاغ» است نه «تفاهم» بر سر
منافع مشترک. او طی شش سال میکوشید نمایندگان شش کشور را از گمراهی به در
آورد و از این رو نتیجهای حاصل نمیآمد. برجام اما حاصل نگاه واقعبینانه و
منفعتگرایانه و برد - برد است.
در
24 خرداد 92 هر دو نگاه به رأی گذاشته شد. هم نگاه «تفاهمی» و واقعبینانه
و واقعگرایانه حسن روحانی و هم نگاه «ابلاغی» و مطلقانگارانه و غیرمنعطف
سعید جلیلی.
نگاه اول 18 میلیون و 613 هزار و 329 رأی آورد و نگاه دوم 4 میلیون و 168 هزار و 946 رای.
بنابراین
مردم پیش از تولد «برجام» در 13 فروردین 1394 و در حالی که هنوز چنین
اصطلاحی وضع نشده بود به مفهوم و مفاد آن رای داده بودند و گفتند غنیسازی
بیشتر انرژی هستهای به بهای انزوا، تحریم، فساد و تبعیض را نمیخواهند.
در
مَثَل مناقشه نیست اما سخن آقای جلیلی که اگر رئیسجمهور میشدم برجام را
امضا نمیکردم مصداق این ضربالمثل است که «از کرامات شیخ ما این است /
شیره را خورد و گفت شیرین است»!
منتها
چون در دو سه هفته اخیر چهرههایی به صف شدهاند تا از برجام انتقاد کنند
میتوان از آقای جلیلی پرسید: اگر رئیسجمهور میشدید دقیقاً چی را امضا
میکردید؟ اینکه مذاکرات بعدی هستهای در استانبول برگزار شود یا آلماتی؟!