یکی از چالش های اساسی در بحث توسعه نیافتگی کهگیلویه و بویراحمد به دلیل عدم استفاده بهینه از منابع سرشار این استان از جمله آب است.
در خصوص استفاده از منابع آب، احداث سد بر روی رودخانه های استان که معمولا در فصل بارش ها حجم بسیار گسترده ای از روان آب ها بدون استفاده و حتی با برجا گذاشتن خسارات ناشی از سیل های سهمگین این روان آب ها مواجه است، تنش های سیاسی و رسانه ای زیادی ایجاد می شود از جمله مسائلی که این روزها در خصوص سدهای آبریز و صیدون مطرح است.
سید حسین رهی که در دورهای مشاور رسانهای نماینده سابق کهگیلویه، بهمئی، چرام و لنده در مجلس شورای اسلامی بوده و طبیعتا دسترسی به اسناد پیگیریهای این نماینده دارد، در گفتگو با تابناک کهگیلویه و بویراحمد و در خصوص برخی حواشی پیش آمده در خصوص دو سد آبریز و صیدون توضیحاتی ارائه داد.
آنچه که در ادامه آمده است شرح ابن توضیحات با اسناد موجود در این خصوص است:
در طی روزهای گذشته شبههای در دو پروژه سد آبریز و صیدون مطرح شده فضای مجازی و حقیقی را تحت تاثیر قرار داد به گونهای که در نگاه اول، این شبهه از نوعی تخلف و رسیدگی به پرونده متهم و یا متهمین به ذهن متبادر میشد که قبل از هرگونه توضیح و اظهارنظر مسئولان فعلی، رئیس سابق برنامه و بودجه استان را وادار به واکنش کرد و ضمن ارائهی توضیحاتی مختصر و به زعم نگارنده ناقص، درصدد آرام نمودن فضا برآمد، اما در لابلای کلام از درد کهنه و عمیق، مطالبهی به حق، علاج و نجات کهگیلویه و چرام و گناه نابخشودنی در عدم انجام آن بنام سد کلات پرده برداشت و حسرتها را برانگیخت.
دکتر شهابی نسب گفت.
مطالعات سدهای «صیدون» و «آبریز» در قالب یک پروژه آغاز شده است و از این حیث ایرادی ندارد و روایتی از ماجرای سد کلات بیان شد.
اما برخی از اسناد موجود که نسخههای اصلی آن در برنامه و بودجه استان و کشور، وزارت نیرو و سازمانهای متولی (ادارات کل آب و نیرو) استان کهگیلویه و بویراحمد وجود دارند دربرگیرندهی حکایتهای غم انگیزی است که بر سر مردم رنجور شهرستانهای کهگیلویه و چرام و دشتهای تشنه اش آمده است و متاسفانه فریادرسی هم احساس نمیشود.
در اینکه سد صیدون با تلاشهای مجدانه و رایزنیهای فراوان سردار هاشمی پور طی مکاتبات صورت گرفته که در ذیل از نظر خوانندگان محترم میگذرد از خوزستان جدا و به مدیریت منابع آب کشور و سپس حوزه جغرافیایی دیشموک الحاق شد شکی نیست، اما نگرانی مهمتر اینجاست که این مطالبات به حق مردم (سد آبریز و صیدون) در لابلای مشاجرات سیاسی و مجازی گم شوند و پیگیریها در جهت عملیات اجرایی و تخصیص بودجه به سرانجام نرسد و مسئولانی که باید ادامهی مسیر بدست آمده که در حکم فتحی بزرگ است را بدهند، ندهند و به فراموشی و غفلت بینجامد، از زیر کار در رفته و تلاش و گزارشی به مردم ارائه ندهند.
اینجاست که تفاوت نگاه توسعه محورانه و زیر ساختی با نگاه انتصاباتی (مدیریت عزل و نصب) معلوم میشود که متضرر اصلی مردم هستند.
چرا مردم هنوز نمیدانند اسناد سد آبریز در جهت اخذ مجوز ماده ۲۳ در کجا خاک میخورند؟ آب و نیرو؟
مدیریت منابع آب؟ وزارت نیرو و یا برنامه و بودجه؟
چرا میزان اعتبار تخصیصی و زمان اجرا در هالهای از ابهام است؟
معلوم نیست مسئولان مستقیم از استاندار گرفته تا مسئولان آب استان و نماینده محترم در این رابطه چه کاره اند و کجا ایستاده اند؟
موضوعی که در جهت تنویر افکار عمومی میبایست در توضیحات رئیس پیشین برنامه و بودجه استان به آن پرداخته میشد و نشد و همینطور بیان روند تلاشهایی که در گذشته در این خصوص انجام شد.
وقت، زمان و انرژیی که مسئولان در جهت منافع عمومی مردم مصروف داشته اند در حکم حق و سرمایهی معنوی مردم است، بنابراین بایستی محفوظ بمانند تا تاریخ و همینطور آیندگان در مورد آن به قضاوت بنشینند.
حق مطلب این نیست که در یک جمله گذرا، سطحی و خیلی راحت گفته شود سد کلات بایکوت شد و سد آبریز در دستور کار قرار گرفت بلکه باید در این دو کلام مختصر (کلات و آبریز) که دریایی از درد و رنج و ظلم و بیم و امید و علاج هستند قصور و تلاش هر مسئول را مردم بدانند و این حق مردم و شایسته مسئولان وقت است.
سخن کوتاه و بخشی از اسناد در اختیار مردم شریف و فهیم قرار داده میشود؛
برای دیدن در اندازه واقعی روی تصاویر کلیک کنید