به گزارش تابناک قم، سمانه سادات فقیه سبزواری: چهل و چهارمین دوره از مسابقات قرآن کریم به رغم شرایط سیاه کرونایی با رعایت شرایطی خاص و بدون حضور جمعیت و با حضور انفرادی متسابقین در مجتمع تربیتی امامزاده سید علی (ع) چند روزی می شود که کار خود را آغاز کرده است.
متسابقین به نوبت در جایگاه قرار می‌گیرند و آیات قرآن کریم را تلاوت می کنند، محل مسابقه که سالن اجتماعات این مجتمع فرهنگی است در سکوت و بدون حضور تماشاچیان و علاقمندان به مسابقات قرآن پذیرای شرکت کنندگانی است که تا لحظاتی دیگر نوبتشان است.
تیم داوران با دقت ناظر اجرای مسابقه هستند و یک به یک سوالاتی را از شرکت کننده ای که در جایگاه قرار دارد پرسش می کنند و یکی از داوران که از سن و سالش پیداست مجرب تر است و سوالات مفاهیم قرآن را طرح می کند.
سوالات که تمام می شود؛ دو تن از داوران برای شوردادن به فضا به صورت هماهنگ صلوات های قرآنی و سرودهای مذهبی می خوانند و صوتشان در فضا طنین انداز می شود. در این حین درب ورود به محل مسابقه که باز می شود و بانویی جوان به همراه دو دختربچه که آنان نیز محجبه هستند وارد می شوند.
از همان لحظه اول حضور این دو کودک محجبه توجه همه را جلب کرد، لحظاتی نگذشت که یکی از این کودکان در جایگاه قرار گرفت. جثه اش به قدری کوچک بود که از پشت جایگاه فقط نیمی از صورتش پیدا بود.
یکی از عوامل برگزاری مسابقات در کنار کودک قرار گرفت و میکروفون را طوری تنظیم کرد که صدای نازک او به صورت واضح به گوش برسد. یکبار دیگر سکوت محل برگزاری مسابقات را فرا گرفت. داوران با ذوق خاصی به این کودک خردسال که حالا جسارت به خرج داده و تکیه برجای بزرگان زده است می نگریستند.
یکی از داوران از دختر خردسال می خواهد که خودش را معرفی کند و او که ماسک به پهنای صورتش مانع از شنیدن صدای کودکانه اش می شود، با صدای کودکانه و در حالی که سعی می کند شیطنت های کودکانه اش را پنهان کند فریاد می زند «انسیه...»؛ داور یکبار دیگر با حوصله از او نام خانوادگی اش را می پرسد و کودک در حالی که با دستانش بازی می کند و نمی تواند روی صندلی آرام و قرار داشته باشد دست برگریبان میکروفون می برد و می گوید: «فرپور». اما باید چند باری تکرار کند تا بالاخره داوران متوجه نام خانوادگی اش شوند.
حالا همه شرایط برای کودک خردسال فراهم است تا مسابقه را آغاز کند، نفس حاضرین در محل برگزاری مسابقه حبس شده و منتظرند ببینند چگونه قرار است در این میدان گوی رقابت را به دست بگیرد.
یکی از داوران که لبخند توام با رضایت بر لب دارد از انسیه می خواهد که سوره فجر را قرائت کند و او با لحن کودکانه در حالی که نمی داند ماسک را روی صورتش داشته باشد یا نه؟ شروع می کند به خواندن «بسم الله الرحمن الرحیم.. والفجر...» سوره فجر که تمام شد داور گفت سوره کوثر را نیز بخوان و انسیه که کودکی اش را پشت چادر مشکی پنهان کرده بود این بار نتوانست طاقت بیاورد در حرکتی کودکانه دست ها و پاهایش را در پشت جایگاه شروع به تکان دادن کرد و سوره کوثر را نیز در حالی که نمی توانست بیش از این روی صندلی آرام و قرار داشته باشد قرائت کرد.
یکی از داوران که جوانتر بود با لحنی ملایم صدق الله العلی العظیم را قرائت کرد و انسیه به تبع به تقلید از داور با لحنی کودکانه همین جمله را تکرار کرد و با تشکر هیئت داوران از جایگاه پایین آمد هنوز از پله های جایگاه پایین نیامده که همراه با خواهرکوچکترش که او هم چادر مشکی به سر دارد در محل مسابقات به دنبال بازی مشغول می شوند و دیگر از آن ملاحظات که به عنوان حافظ قرآن در لحظاتی پیش داشت خبری نیست.
سر صحبت را با مادر انسیه که در کنار سالن ایستاده است، باز می‌کنیم و از حضور انسیه در این مسابقات پرسش می کنیم که اینگونه می گوید: انسیه به دلیل اینکه هنوز کودک است نمی توانست در سری مسابقات شرکت کند و قرار شد به صورت نمادین وارد مسابقه شود.
وی از تلاش برای حضور کودک خردسالش در فضای مسابقات روایت می کند: «تلاش کردم انسیه را به این مکان بیاورم تا با دنیای بزرگتری از دنیای کودکی خود آشنا شود و اعتماد به نفسش بالا برود».
زهرا نیکو عنوان می کند: برای اینکه انسیه بتواند در سنین بزرگسالی حافظ قرآن باشد از سن چهار سال و سه ماهگی با روخوانی قرآن را با او تمرین کردم و برای حفظ قرآن در یکی از موسسات قرآنی ثبت نام شد تا آموزش های لازم را فرا بگیرد.
وی با بیان اینکه انسیه در حال حاضر هشت سال دارد و امسال قرار است در مقطع کلاس سوم ابتدایی تحصیل کند، می گوید: در حال حاضر دخترم چهار جزء از قرآن را حفظ کرده است و سعی کردم در مسابقاتی که در فضای مجازی برگزار می شود شرکت کند اما تا کنون به صورت حضوری در چنین فضایی قرار نگرفته بود که این شرایط امروز مهیا شد.
هنوز مادر انسیه در حال صحبت است که انسیه با صدای بلند همراه با خواهرش از در سالن خارج می شود و مادر نیمه کاره سخنانش را رها می کند تا به دنبال کودکانش برود ...
