انتخابات ریاست جمهوری به پایان رسید و سید ابراهیم رئیسی هم با اقتدار کامل به عنوان منتخب مردم با رای قاطع مردمی معرفی شد اما این انتخاب در پی خود تحلیل و تفسیرهایی دارد که به مرور در رسانه ها و فضای مجازی منتشر می شوند.
در کهگیلویه و بویراحمد میزان رای دو رقیب اصلی یعنی رضایی و رئیسی با توجه به میزان و نوع حمایت های سیاسیون ، آمار و ارقام معناداری را نشان می دهد!
به گزارش تابناک کهگیلویه و بویراحمد ، یکی از مخاطبان در تحلیلی نوشته است : کاش مراکز پژوهشی و تحقیقاتی، مؤسسات، دانشگاه ها یا سازمان ها و نهادهای ذی ربط با کمک اساتید جامعه شناسی و محققین علم سیاست چگونگی انتخابات و چرایی گزینش هاس سیاسی کهگیلویه را دو سرفصل بررسی میکرد:
1- کهگیلویه بزرگ و انتخابات ها
2- انتخابات ها و کهگیلویه بزرگ
تا به عنوان پژوهشی کاربردی و علمی به واکاوی و تحقیق پدیده انتخابات پرداخته و انتاج آن را در قالب یک نمونه علمی برای آگاهی عمومی و دانش نیروهای متخصص حداقل در مقالات علمی پژوهشی ارائه داده یا در قالب نمونه ای خاص به مجامع دانشگاهی عرضه کنند.
در این قاموس سیاسی واژگان سیاسی و اجتماعی باید بازتعریف شوند و در قالب سوالاتی تبیین گردد:
انتخابات، تهدید یا فرصت!؟
افق دید انتخاب کنندگان تا کجا وِ چگونه است؟
آینده نگری و چشم انداز انتخاب کنندگان چیست؟
از سوی دیگر آنانکه خود را در معرض انتخاب می گذارند خصوصاً آزمون پس داده ها
به چه می اندیشند؟
چه الگویی دارند؟
به انتقام دیروز می اندیشند یا گذر از گذشته و اصلاح آینده؟
به خود می اندیشند یا دیگران؟
به عام می اندیشند یا خاص؟
به فرد می اندیشند یا جمع؟
چه تعریفی از توسعه دارند؟
اصولاً اعداد روی خط کششان جغرافیا است یا سیاست؟
اقتصاد هست یا معیشت؟
ملاک؛ منافع فردی است یا مصلحت عمومی؟
وفاق، همدلی و همگرایی اگر هست پس کو نمودش؟
و پرسشنامه ای که باید تکمیل گردد...
انتخابات اخیر و یا آخرین انتخابات در دیار بلاد شاپور یکی در پایین دست (شوراها) و دیگری در بالا دست (ریاست جمهوری) مطابق معمول تمام شدند اما آنچه که می ماند پیامدهای آنها است و انتظار برکاتش اگرچه پیامدهای منفی آن از درجه اهمیت برخوردار هستند اما در این نوشتار نمی گنجند و از حوصله مطلب خارج است.
آنچه که در بحث ریاست جمهوری شاهد آن بودیم تقابل طیف به اصطلاح اصولگرا با هم بود یکی پرهیاهو و پر دامنه، دیگری هم فقیرانه ولی آنچه روشن است بازنده ی این رقابت خودی، کسی نبود جز حامیان همان کاندیدای پیروز یا کاندیدای منتخب (سید ابراهیم رئیسی) چراکه همگان شاهد بودیم تبلیغات پرطمطراق و هیاهوی حامیانش را از صرف آن همه وقت، هزینه و انرژی در قالب شوراهای وحدت، شورای انقلاب، شورای ائتلاف، مجامع مختلف و سایر عناوینی که قارچ گونه رویاندند تا شاید نامی بدر شود و نانی حاصل آید.
از فریاد برآوردن اجتماع بزرگ حامیان رئیسی با حضور سید محمد موحد تا تشکیل آن همه ستاد و خلق عناوین رئیس ستادی که قطعاً مغایر با موضع سید ابراهیم رئیسی در زمان ثبت نام در خصوص تشکیل ستاد بوده است اما میشود گفت حکایت از اختلافات درون تشکیلاتی نماینده کنونی داشته و دارد.
هرگز نمی توان منکر هزینه های مالی تشکیل ستادها، اجاره و اداره ی آنها شد که باز از حوصله بحث خارج است.
بالاخره اعلام نتایج انتخابات ریاست جمهوری در کهگیلویه و پیروزی مقتدرانه محسن رضایی میرقائد، نه بزرگی بود به سردمداران مدعی وحدت و خدمت.
در دیگر سوی نماینده فعلی تحقق وعده هایش را منوط به همسویی با دولت آینده می دانست که اکنون محقق شده است.
با اینحال باید به انتظار نشست و دید که آیا پروژه های به کما رفته و منتظران بازگشت عزت، به خواب ابدی می روند یا هاتفی از غیب، ورق دیگری رو می کند؟
که پیش بینی میشود علی می ماند و حوضش(کهگیلویه بزرگ می ماند و محرومیت هایش) علیرغم ریلی که 5 سال پیش در جهت توسعه پایه گذاری شد و امیدواری ها را افزون کرده بود.