به گزارش تابناک یزد، روزنامه وقایع التفاقیه در
گزارشی با عنوان« نت پایداریها در گوشه خراسان» از
تغييرات در ترکيب جبهه پايداري گزارش ميدهد. در بخشی از این گزارش می نویسد:«
جبهه پايداري، اولين مجمع عمومي خود را روز پنجشنبه در حالي
برگزار کرد که ناکامان انتخابات مجلس از شوراي مرکزي کناره گرفتند و بازماندگان پايداريها
در کرسيهاي سبز بهارستان به شوراي مرکزي راه يافتند. پايداريها که پنج سال بعد از
اعلام موجوديتشان، ساز مخالف اصولگرايي بودند حالا دست به بازسازي ترکيب تشکيلاتي
خود زدهاند تا ماراتن انتخاباتي 96 را آغاز کنند. پايداريها از اصليترين حاميان
دولت محمود احمدينژاد حول محور محمدتقي مصباحيزدي، پدر معنويشان، پس از روي کارآمدن
حسن روحاني، اصليترين منتقد دولت يازدهم شدند. تريبونهاي آنها در مجلس نهم، به سکوي
پرتاب تيرهاي تخريب عليه دولت بدل شده بود تا جايي که صداي هممسلکان آنها در اردوگاه
اصولگرايي هم درآمد و ماههاي پاياني مجلس نهم جدال ميان طيف ميانهرو و ياران لاريجاني
با تندروهاي پايداري را شاهد بود. نام دلواپسي از آن دست برچسبهايي بود که بيش از
ديگر افراطيهاي اصولگرا، پايداريها آن را براي خود برگزيدند تا حملات خود به دولت
و برنامههايش را ناشي از دلواپسيشان براي کشور بدانند. نوک پيکان بيشترين حملات دلواپسان
به دستاوردهاي مذاکرات هستهاي بود بهطوريکه در بيانيه پاياني اولين مجمع عمومي جبهه
پايداري هم دوباره حملات به برجام محور مواضع آنها قرار گرفت. با اين حال، کنايهها
و انتقادات به حسن روحاني هم کليدواژه بيانيه پاياني پايداريها بود. در بخشي از اين
بيانيه با حمله به نگاه فرهنگي دولت يازدهم، آمده است: «اين نگاه، عرصه فرهنگي را يک
عرصه صرفا رقابتي و تعاملي ميداند که در اين تعامل، فرهنگها در حال يک گفتوگوي کاملا
مسالمتآميز و عقلايي با يکديگر هستند و حرف از نبرد و تهاجم فرهنگي را جفا در حق فرهنگ
ميدانند! و بعضا الگوي فرهنگ غربي را ترويج ميکنند. بخشهاي افراطي اين جريان تا
به آنجا پيش ميروند که نافي مسئوليت حاکميت و دولت در قبال فرهنگ ميشوند و آشکارا
بيان ميکنند که به بهشت و جهنم رفتن مردم ربطي به نظام اسلامي و دولت ندارد و با بيان
عبارات مغالطهآميزي همچون «به زور نميتوان مردم را به بهشت برد» سعي در القای نگاه
ناصواب خود به جامعه دارند.» مواضع پايداريها همچنان نشان از آن دارد که دوام اين
جريان در عرصه سياستورزي کشور، متکي بر تقابل با رويکردهاي تحولخواهانه، عقلاني و
اعتدالي است و از اين رهگذر سعي دارند بخشي از بدنه راست نورسيده را از جناح راست سنتي
جدا کنند و در شکافهاي ايجادشده بازي خود را پيش ببرند. »