با مخاطبان
آقای وکیلی باید بدانند که رأی آوردن وی و کل لیست امید به خاطر موفقیت ها و اقدامات دولت تدبیر و امید بوده که آقای ربیعی نیز یکی از اعضاء آن مجموعه می باشد.
تابناک
کهگیلویه وبویراحمد،آنچه در زیر آورده شده است از سری
یاد داشت های مخاطبان تابناک کهگیلویه وبویراحمد است که عینا درج می شود و
تابناک کهگیلویه وبویراحمد آن را تایید یا تکذیب نمی نماید شما هم می
توانید نظر خود را در خصوص این مطلب بیان کنید.
اشتباه استراتژیک محمدعلی وکیلی
محمدعلی وکیلی نمایندۀ مردم تهران، ری، شمیرانات و اسلامشهر در مجلس شورای اسلامی که سخنگویی فراکسیون امید را نیز بر عهده دارد، در روزهای گذشته به تکاپوی استیضاح یکی از وزرای باتجربۀ دولت افتاده اند و از قول ایشان نیز 60 امضاء برای استیضاح مذکور جمع آوری کرده اند. لذا در تحلیل این اقدام آقای وکیلی، چند مورد قابل ذکر می باشد:
1-آقای وکیلی و 29 نمایندۀ دیگر تهران که می بایست موفقیت خود را در انتخابات گذشتۀ مجلس، مرهون قرار گرفتن در لیست امید بدانند، بد نیست کمی با خود خلوت نمایند که در صورت عدم قرار گرفتن در لیست امید، آراء بالای یک میلیون نفر که هیچ حتی 3000 رأی کسب نمی کردند، آن هم در کلان شهر تهران. لذا حداقل انتظار، این است که اقدامات وی می بایست با هماهنگی فراکسیون امید و رئیس آن انجام گیرد رئیسی که وکیلی قبل از انتخابات بسیار تلاش می نمود که خود را نزدیک به وی نشان دهد تا شاید در لیست وی قرار گیرد. اما باد غرور در موفقیت غیرقابل پیش بینی و تصور، چنان برخی از نمایندگان آن لیست را مفتون نموده که با این اقدامات خود، به نوعی اقتدار رئیس فراکسیون خود را خدشه دار نموده چرا که از این اقدام وکیلی، اظهار بی اطلاعی نموده و به نوعی آن را اقدامی غیر معقول و خارج از فراکسیون دانسته و حتی آن را وتو نمودند.
2- آقای وکیلی باید بدانند که رأی آوردن وی و کل لیست امید به خاطر موفقیت ها و اقدامات دولت تدبیر و امید بوده که آقای ربیعی نیز یکی از اعضاء آن مجموعه می باشد و دارای عملکرد مثبتی در دولت می باشند و اگر غیر از این بود نه آقای وکیلی و نه خیلی از اعضاء لیست امید که خیلی از آنها کمتر نام و نشان و تجربه ای داشتند، به این راحتی چنین توفیق اتفاقی نصیب آن ها نمی شد و هیچگاه بر صندلی سبز بهارستان جلوس نمی کردند.
3-آقای وکیلی باید بدانند علاوه بر شخصیت حقیقی به عنوان یک نماینده، دارای شخصیت حقوقی «سخنگویی فراکسیون امید» هستند و بالتبع، اقدامات وی و حتی بیانات ایشان نیز ناخودآگاه به نام فراکسیون امید، نوشته خواهد شد و چه بسا همین ضعف تشکیلاتی فراکسیون امید و خودمحوری و عدم ثابت قدمی برخی از اعضاء آن فراکسیون که فقط از اسم «امید» استفادۀ ابزاری نمودند و پس از موفقیت به خیلی از چیزها پشت پا زدند باعث شد که هم در انتخاب ریاست مجلس و هم در انتخاب ریاست کمیسیون های تخصصی مجلس شکست ناجوری بخورند، جالب اینجاست که برخی از نمایندگان هنوز از آن حوادث درس عبرت نگرفته اند.
4-آقای وکیلی باید بدانند در روزهایی که دولت «تدبیر و امید» آماج شدیدترین حملات مخالفان و منتقدان خود قرار دارد و برای دولت از هر کاهی کوه می سازند، طرح موضوعاتی که باعث ضربه زدن به دولت می شود از طرف کسانی که موفقیت خود را مرهون عملکرد دولت هستند امری چندان پسندیده نیست.
5-آقای وکیلی از جمع آوری 60 امضاء برای استیضاح سخن می رانند، در حالی که فراکسیون امید از این موضوع ابراز بی اطلاعی نموده و آن را یک موضوع شخصی می دانند و حتی خواهان اعلام اسامی آن 60 نفر توسط وکیلی هستند. حال اگر موضوع استیضاح وزیر، شخصی باشد این سؤال پیش می آید که وکیلی بر اساس عدم اجابت چه خواسته ای از سوی وزیر، بحث استیضاح را پیش کشیده؟ یا اگر اعضاء فراکسیون امید جزو امضاء کنندگان استیضاح نیستند پس طبیعی که نمایندگان دیگری از این اقدام نسنجیدۀ وکیلی استفاده نموده و از طریق وی اهداف خود را پیش می برند. البته نگارنده، امیدوار است آن 60 نفر از اعضاء جبهۀ پایداری و اصول گرایان تندرو – که شاید دکتر وکیلی در دام آن ها گرفتار شده باشد-نباشند.
6-به قول دکتر باهنر که تجربۀ نزدیک به 3 دهه نمایندگی مجلس را دارند معمولاً نمایندگان تازه وارد مجلس، در 6 ماهۀ اول نمایندگی که تجربۀ لازم را ندارند، معمولاً با طرح برخی موضوعات، دنبال مطرح کردن خود هستند که نگارنده امیدوار است دکتر وکیلی چنین هدفی نداشته باشد و به قول دکتر کواکبیان موضوع شخصی باشد.
7-آقای ربیعی یکی از 3 وزرایی است که در مجلس قبلی از سوی نمایندگان جبهۀ پایداری، بیشترین هجمه ها را تحمل نمود، جا داشت که دکتر وکیلی در ماه های اولیۀ جلوسشان بر صندلی سبز بهارستان، کمی باتدبیرتر و عاقلانه تر رفتار می نمودند که چنین مورد هجمۀ یاران خود در فراکسیون امید قرار نمی گرفتند.
نگارنده اعتقاد دارد که توفیقات غیر قابل انتظار، می توانند آسیب هایی را برای هر فردی ایجاد نمایند که این موضوع نیز برای آقای دکتر وکیلی که به لطف قیچی برّان شورای نگهبان و قحط الرجال بودن اصلاح طلبان، ره صد ساله را یک شبه طی نمودند صدق می نماید و شاید غرور حاصل از این موفقیت در صورت عدم تدبیر لازم در آینده برای وی سنگین تمام شود.( باشد که چنین نباشد)
موکل آقای وکیلی در شهر تهران
نویسنده:جواد فروغی فر
اشتباه استراتژیک محمدعلی وکیلی
محمدعلی وکیلی نمایندۀ مردم تهران، ری، شمیرانات و اسلامشهر در مجلس شورای اسلامی که سخنگویی فراکسیون امید را نیز بر عهده دارد، در روزهای گذشته به تکاپوی استیضاح یکی از وزرای باتجربۀ دولت افتاده اند و از قول ایشان نیز 60 امضاء برای استیضاح مذکور جمع آوری کرده اند. لذا در تحلیل این اقدام آقای وکیلی، چند مورد قابل ذکر می باشد:
1-آقای وکیلی و 29 نمایندۀ دیگر تهران که می بایست موفقیت خود را در انتخابات گذشتۀ مجلس، مرهون قرار گرفتن در لیست امید بدانند، بد نیست کمی با خود خلوت نمایند که در صورت عدم قرار گرفتن در لیست امید، آراء بالای یک میلیون نفر که هیچ حتی 3000 رأی کسب نمی کردند، آن هم در کلان شهر تهران. لذا حداقل انتظار، این است که اقدامات وی می بایست با هماهنگی فراکسیون امید و رئیس آن انجام گیرد رئیسی که وکیلی قبل از انتخابات بسیار تلاش می نمود که خود را نزدیک به وی نشان دهد تا شاید در لیست وی قرار گیرد. اما باد غرور در موفقیت غیرقابل پیش بینی و تصور، چنان برخی از نمایندگان آن لیست را مفتون نموده که با این اقدامات خود، به نوعی اقتدار رئیس فراکسیون خود را خدشه دار نموده چرا که از این اقدام وکیلی، اظهار بی اطلاعی نموده و به نوعی آن را اقدامی غیر معقول و خارج از فراکسیون دانسته و حتی آن را وتو نمودند.
2- آقای وکیلی باید بدانند که رأی آوردن وی و کل لیست امید به خاطر موفقیت ها و اقدامات دولت تدبیر و امید بوده که آقای ربیعی نیز یکی از اعضاء آن مجموعه می باشد و دارای عملکرد مثبتی در دولت می باشند و اگر غیر از این بود نه آقای وکیلی و نه خیلی از اعضاء لیست امید که خیلی از آنها کمتر نام و نشان و تجربه ای داشتند، به این راحتی چنین توفیق اتفاقی نصیب آن ها نمی شد و هیچگاه بر صندلی سبز بهارستان جلوس نمی کردند.
3-آقای وکیلی باید بدانند علاوه بر شخصیت حقیقی به عنوان یک نماینده، دارای شخصیت حقوقی «سخنگویی فراکسیون امید» هستند و بالتبع، اقدامات وی و حتی بیانات ایشان نیز ناخودآگاه به نام فراکسیون امید، نوشته خواهد شد و چه بسا همین ضعف تشکیلاتی فراکسیون امید و خودمحوری و عدم ثابت قدمی برخی از اعضاء آن فراکسیون که فقط از اسم «امید» استفادۀ ابزاری نمودند و پس از موفقیت به خیلی از چیزها پشت پا زدند باعث شد که هم در انتخاب ریاست مجلس و هم در انتخاب ریاست کمیسیون های تخصصی مجلس شکست ناجوری بخورند، جالب اینجاست که برخی از نمایندگان هنوز از آن حوادث درس عبرت نگرفته اند.
4-آقای وکیلی باید بدانند در روزهایی که دولت «تدبیر و امید» آماج شدیدترین حملات مخالفان و منتقدان خود قرار دارد و برای دولت از هر کاهی کوه می سازند، طرح موضوعاتی که باعث ضربه زدن به دولت می شود از طرف کسانی که موفقیت خود را مرهون عملکرد دولت هستند امری چندان پسندیده نیست.
5-آقای وکیلی از جمع آوری 60 امضاء برای استیضاح سخن می رانند، در حالی که فراکسیون امید از این موضوع ابراز بی اطلاعی نموده و آن را یک موضوع شخصی می دانند و حتی خواهان اعلام اسامی آن 60 نفر توسط وکیلی هستند. حال اگر موضوع استیضاح وزیر، شخصی باشد این سؤال پیش می آید که وکیلی بر اساس عدم اجابت چه خواسته ای از سوی وزیر، بحث استیضاح را پیش کشیده؟ یا اگر اعضاء فراکسیون امید جزو امضاء کنندگان استیضاح نیستند پس طبیعی که نمایندگان دیگری از این اقدام نسنجیدۀ وکیلی استفاده نموده و از طریق وی اهداف خود را پیش می برند. البته نگارنده، امیدوار است آن 60 نفر از اعضاء جبهۀ پایداری و اصول گرایان تندرو – که شاید دکتر وکیلی در دام آن ها گرفتار شده باشد-نباشند.
6-به قول دکتر باهنر که تجربۀ نزدیک به 3 دهه نمایندگی مجلس را دارند معمولاً نمایندگان تازه وارد مجلس، در 6 ماهۀ اول نمایندگی که تجربۀ لازم را ندارند، معمولاً با طرح برخی موضوعات، دنبال مطرح کردن خود هستند که نگارنده امیدوار است دکتر وکیلی چنین هدفی نداشته باشد و به قول دکتر کواکبیان موضوع شخصی باشد.
7-آقای ربیعی یکی از 3 وزرایی است که در مجلس قبلی از سوی نمایندگان جبهۀ پایداری، بیشترین هجمه ها را تحمل نمود، جا داشت که دکتر وکیلی در ماه های اولیۀ جلوسشان بر صندلی سبز بهارستان، کمی باتدبیرتر و عاقلانه تر رفتار می نمودند که چنین مورد هجمۀ یاران خود در فراکسیون امید قرار نمی گرفتند.
نگارنده اعتقاد دارد که توفیقات غیر قابل انتظار، می توانند آسیب هایی را برای هر فردی ایجاد نمایند که این موضوع نیز برای آقای دکتر وکیلی که به لطف قیچی برّان شورای نگهبان و قحط الرجال بودن اصلاح طلبان، ره صد ساله را یک شبه طی نمودند صدق می نماید و شاید غرور حاصل از این موفقیت در صورت عدم تدبیر لازم در آینده برای وی سنگین تمام شود.( باشد که چنین نباشد)
موکل آقای وکیلی در شهر تهران
نویسنده:جواد فروغی فر
