تاجگردون:
در داخل مجلس یک سری هماهنگی ها بین نیروهایی که خود را اصلاح طلب می دانند، وجود دارد. ولی هنوز پای کار عملی نرفته ایم. چون بیشتر می خواهیم ببینیم که اصلاح طلبان بیرون مجلس نهایتا چه کار می خواهند انجام دهند و اقدامات آنها به کجا می رسد.
غلام رضا تاجگردون یکی از تاثیر گذارترین نمایندگان مجلس است که از یکی از محروم ترین حوزه های انتخابیه کشور راهی مجلس شده است.هرچند از لحاظ مواضع اتخاذ شده تاجگردون را می توان مستقل یا معتدل نامید اما در میان عموم و همچنین سیاسیون وی را اصلاح طلب می نامند.به هر جهت تاجگردون نشان داد که لیاقت بیش از آنچه امروز به دست آورده را دارد.شاید هم اگر در دور آینده مجلس تاجگردون به شرط موفقیت در انتخابات در دو حوزه ی دیگر استان یعنی کهگیلویه بزرگ و بویراحمد دو نماینده که همانند خود وی و بیشتر رویکرد توسعه ای را مدنظر داشته باشند،همسفر بهارستان باشند،بسیاری از مشکلات استان مرتفع خواهد شد.
تاجگردون که حالا چهره ای شاخص در کشور است در گفت و گوی تفصیلی با روزنامه اعتماد به برخی سئوالات پاسخ داده است.
(بخش اول)
اصلاح طلبان مجلس الان برای انتخابات چه می کنند؟ آیا اصلا جلسه هماهنگی یا سازوکاری برای همسویی بین شما وجود دارد و اینکه برنامه عملی برای انتخابات دارید؟
در داخل مجلس یک سری هماهنگی ها بین نیروهایی که خود را اصلاح طلب می دانند، وجود دارد. ولی هنوز پای کار عملی نرفته ایم. چون بیشتر می خواهیم ببینیم که اصلاح طلبان بیرون مجلس نهایتا چه کار می خواهند انجام دهند و اقدامات آنها به کجا می رسد. بیشتر داریم به این فکر می کنیم که چطور می توانیم به مجموعه اصلاح طلبان که اکثرا بیرون از مجلس هستند، کمک کنیم. البته یک مشکلی که می تواند متوجه اصولگرایان باشد به شکلی ضعیف تر متوجه اصلاح طلبان هم هست و آن هم یک پالایش درون جناحی است. یعنی تشتت در آرا و رقیب تراشیدن برای نامزدهای اصلاح طلب از خود اصلاح طلبان یک مشکلی است که وجود دارد.
یعنی این مشکل برای اصلاح طلبان داخل مجلس وجود دارد؟
بله. یعنی تا حد زیادی بیشتر از دیگر اصلاح طلبان، نیروهای داخل مجلس با این مشکل مواجه هستند. الان در برخی حوزه های انتخابیه مقابل همین نمایندگان اندک اصلاح طلبی که در پارلمان هستند، رقبایی علم شده اند که پشت آنها هم برخی چهره های اصلاح طلب وجود دارد.
دلیلش چیست؟
به هر حال مجلس نهم یک مجلس اصولگرا بود با اقلیتی بسیار کم از اصلاح طلبان. جماعت ما هم اگر می خواستیم قدمی برداریم نمی توانستیم به تنهایی و به اسم جریان اصلاحات این کار را بکنیم و مجبور بودیم قدری با اصولگرایان معتدل تعامل و همکاری داشته باشیم. حالا بر اساس همین همکاری ها در بیرون به ما انگ اصولگرایی می زنند و مثلا می گویند چرا در فلان ماجرا با رهروانی ها همکاری کردید. درصورتی که شرایط داخل مجلس را نمی دانند.
الان خود شما به عنوان یک نماینده و البته نامزد اصلاح طلب برای مجلس دهم چه اندازه به طور عینی این مشکل را دارید یا بقیه همکاران اصلاح طلب شما با چه نوع مشکلاتی از این دست مواجه هستند؟
این متاسفانه در اکثر حوزه های انتخابیه ای که من اطلاع دارم، وجود دارد که خود اصلاح طلبان دارند برای نماینده یا نامزد اصلاح طلب خودشان مشکل می تراشند یا جلوی او نامزدی را علم می کنند. دلیل هم این است که اطلاعات همه از موضوع یکسان نیست. مثلا من یک سری اطلاعات و آگاهی ها دارم که شاید همشهری من یا فلان فعال اصلاح طلب در منطقه آن را نداشته باشد و بیشتر بر اساس یک سری آمال و آرزوها تصمیم می گیرند و کار می کنند. یعنی فکر می کنند خیلی سریع می توانند یک سری آرزوها را برآورده کنند. در صورتی که این طور نیست و باید روی آنها کار شود.
این به نظر شما یک موضع شعارزدگی یا سیاست مطالباتی است که خیلی ها می گویند اصلاح طلبان با اصرار بر آن ضربه خورده اند؟
خیلی هم شعارزدگی نیست. به هر حال یک سری مطالباتی است که اتفاقا اکثرا قانونی و بحق هم هستند، اما در حوزه عملی یک مقداری شرایط برای احقاق آنها سخت و پیچیده است. به نظر من الان باید یک مقداری مطالبات تعدیل شوند، چون اصلا خیلی از آنها امکان پذیر نیستند، نه اینکه درست نباشند ولی با شرایط همخوانی ندارند.
مثلا چه چیزهایی؟
شاید نشود مصداق گفت. اما مسائل چند سال گذشته نشان داده که مملکت برای خودش یک سری خطوط قرمزی دارد که امکان عبور از آن وجود ندارد. باید با حفظ خطوط قرمز در رقابت حضور داشته باشیم. اگر هم این کار را نکنیم و واقعیت را نبینیم عملا خودمان دست بالا را به رقیب داده ایم. به هر حال خیلی ها شب و روزشان را در رصد اصلاح طلبان می گذرانند تا بگویند اینها فلان جا خطوط قرمز را رد کرده اند. بعد همین مسائل چه ما قبول داشته باشیم و چه نداشته باشیم می شود زمینه برخی از تصمیم گیری ها. خیلی از همین تصمیم ها هم تا اینجا به کنار گذاشتن اصلاح طلب و خارج کردن آنها از دایره تاثیرگذاری منجر شده است.
تاجگردون که حالا چهره ای شاخص در کشور است در گفت و گوی تفصیلی با روزنامه اعتماد به برخی سئوالات پاسخ داده است.
(بخش اول)
اصلاح طلبان مجلس الان برای انتخابات چه می کنند؟ آیا اصلا جلسه هماهنگی یا سازوکاری برای همسویی بین شما وجود دارد و اینکه برنامه عملی برای انتخابات دارید؟
در داخل مجلس یک سری هماهنگی ها بین نیروهایی که خود را اصلاح طلب می دانند، وجود دارد. ولی هنوز پای کار عملی نرفته ایم. چون بیشتر می خواهیم ببینیم که اصلاح طلبان بیرون مجلس نهایتا چه کار می خواهند انجام دهند و اقدامات آنها به کجا می رسد. بیشتر داریم به این فکر می کنیم که چطور می توانیم به مجموعه اصلاح طلبان که اکثرا بیرون از مجلس هستند، کمک کنیم. البته یک مشکلی که می تواند متوجه اصولگرایان باشد به شکلی ضعیف تر متوجه اصلاح طلبان هم هست و آن هم یک پالایش درون جناحی است. یعنی تشتت در آرا و رقیب تراشیدن برای نامزدهای اصلاح طلب از خود اصلاح طلبان یک مشکلی است که وجود دارد.
یعنی این مشکل برای اصلاح طلبان داخل مجلس وجود دارد؟
بله. یعنی تا حد زیادی بیشتر از دیگر اصلاح طلبان، نیروهای داخل مجلس با این مشکل مواجه هستند. الان در برخی حوزه های انتخابیه مقابل همین نمایندگان اندک اصلاح طلبی که در پارلمان هستند، رقبایی علم شده اند که پشت آنها هم برخی چهره های اصلاح طلب وجود دارد.
دلیلش چیست؟
به هر حال مجلس نهم یک مجلس اصولگرا بود با اقلیتی بسیار کم از اصلاح طلبان. جماعت ما هم اگر می خواستیم قدمی برداریم نمی توانستیم به تنهایی و به اسم جریان اصلاحات این کار را بکنیم و مجبور بودیم قدری با اصولگرایان معتدل تعامل و همکاری داشته باشیم. حالا بر اساس همین همکاری ها در بیرون به ما انگ اصولگرایی می زنند و مثلا می گویند چرا در فلان ماجرا با رهروانی ها همکاری کردید. درصورتی که شرایط داخل مجلس را نمی دانند.
الان خود شما به عنوان یک نماینده و البته نامزد اصلاح طلب برای مجلس دهم چه اندازه به طور عینی این مشکل را دارید یا بقیه همکاران اصلاح طلب شما با چه نوع مشکلاتی از این دست مواجه هستند؟
این متاسفانه در اکثر حوزه های انتخابیه ای که من اطلاع دارم، وجود دارد که خود اصلاح طلبان دارند برای نماینده یا نامزد اصلاح طلب خودشان مشکل می تراشند یا جلوی او نامزدی را علم می کنند. دلیل هم این است که اطلاعات همه از موضوع یکسان نیست. مثلا من یک سری اطلاعات و آگاهی ها دارم که شاید همشهری من یا فلان فعال اصلاح طلب در منطقه آن را نداشته باشد و بیشتر بر اساس یک سری آمال و آرزوها تصمیم می گیرند و کار می کنند. یعنی فکر می کنند خیلی سریع می توانند یک سری آرزوها را برآورده کنند. در صورتی که این طور نیست و باید روی آنها کار شود.
این به نظر شما یک موضع شعارزدگی یا سیاست مطالباتی است که خیلی ها می گویند اصلاح طلبان با اصرار بر آن ضربه خورده اند؟
خیلی هم شعارزدگی نیست. به هر حال یک سری مطالباتی است که اتفاقا اکثرا قانونی و بحق هم هستند، اما در حوزه عملی یک مقداری شرایط برای احقاق آنها سخت و پیچیده است. به نظر من الان باید یک مقداری مطالبات تعدیل شوند، چون اصلا خیلی از آنها امکان پذیر نیستند، نه اینکه درست نباشند ولی با شرایط همخوانی ندارند.
مثلا چه چیزهایی؟
شاید نشود مصداق گفت. اما مسائل چند سال گذشته نشان داده که مملکت برای خودش یک سری خطوط قرمزی دارد که امکان عبور از آن وجود ندارد. باید با حفظ خطوط قرمز در رقابت حضور داشته باشیم. اگر هم این کار را نکنیم و واقعیت را نبینیم عملا خودمان دست بالا را به رقیب داده ایم. به هر حال خیلی ها شب و روزشان را در رصد اصلاح طلبان می گذرانند تا بگویند اینها فلان جا خطوط قرمز را رد کرده اند. بعد همین مسائل چه ما قبول داشته باشیم و چه نداشته باشیم می شود زمینه برخی از تصمیم گیری ها. خیلی از همین تصمیم ها هم تا اینجا به کنار گذاشتن اصلاح طلب و خارج کردن آنها از دایره تاثیرگذاری منجر شده است.