اگر شنیده‌اید انسان‌های موفق در همه زمینه‌های زندگی موفق هستند و به
دنبال مصداقی برای این شنیده می‌گردید، بد نیست با «مهدی معصومی» کارآفرین
معلول و مدرس دانشگاه آشنا شوید.
او یک انسان معمولی موفق نیست، یک انسان معلول موفق در زمینه‌های مختلف
است. این جوان معلول که بیش از هر چیز صداقتش توجهمان را جلب می‌کند،
ورزشکار نیز هست. او موفق به کسب مقام دوم تیمی جهان در رشته تنیس روی میز
معلولان شده است. او در کنار موفقیت در تحصیل و ورزش، برای 10معلول دیگر
نیز فرصت شغلی ایجاد کرد و معتقد است که اگر مسئولان کمک کنند، می‌تواند در
کارآفرینی برای معلولان نقش قابل توجهی بر عهده گیرد. مهدی دانشجوی مقطع
کارشناسی ارشد، متاهل و مدرس دانشگاه است و سعی دارد فعالیت‌های کارآفرینی
خود را برای اشتغال 200 معلول استان توسعه دهد. او که به طور مادرزادی
معلول است و ویلچرنشین، از حمایت‌هایی که شامل حالش نشده، گلایه‌مند است و
می‌گوید اگر حمایت شود، می‌تواند برای صدها معلول اشتغال ایجاد کند. در
ادامه گفت‌وگوی روزنامه همشهری را با این معلول یزدی برای آشنایی بیشتر با
او می‌خوانید.
-
در چه حوزه‌ای کارآفرینی کردید؟
خاک رس در میبد زیاد است. ما این خاک را به گِل بهداشتی برای بازی بچه‌ها
تبدیل می‌کنیم. البته بازی‌های فکری دیگری هم تولید می‌کنیم.
-
چند معلول کنار شما مشغول کار هستند؟
8 تا 10 نفر معلول را در کارگاهم مشغول به کار کرده‌ام. البته این تعداد
همیشگی نیست؛ چون از پایان خرداد تا ابتدای مهر، سفارش‌های ما بیشتر است.
گِلی که ما درست می‌کنیم به مرور زمان خشک می‌شود و بی‌فایده می‌ماند، از
این رو ابتدا سفارش را می‌گیریم و بعد از یک هفته، سفارش را تحویل می‌دهیم.
برای همین شغل ما حالت فصلی دارد و همیشگی نیست.
-
آیا برای رونق بخشیدن به کسب و کار از حمایت خاصی بهره‌مند شده‌اید؟
برای دریافت تسهیلات خرید دستگاه‌های صنعتی اسباب‌بازی‌سازی و بسته‌بندی از
اداره کل بهزیستی استان به صندوق مهر امام رضا(ع) معرفی شدم که عنوان
کردند اگر معرفی‌نامه هم نداشتم می‌توانستم این تسهیلات را دریافت کنم اما
موضوع مهم‌تر از تسهیلات، بازاریابی و فروش محصولات است.
-
آیا در فروش با مشکل مواجه هستید؟
برای توسعه محصولات تولید کارگاهی که با فعالیت معلولان راه‌اندازی شده
است، از سازمان بهزیستی کشور خواستم با عرضه محصولات ما با قیمت مناسب‌تر
به مهدهای کودک ما را یاری کند که البته پیگیری‌های مکرر من در این باره
بی‌نتیجه ماند.
-
چرا به سراغ مهدکودک‌ها نرفتید؟
مسئولان مهدهای کودک لیستی از وسایل آموزشی و سرگرمی را در اختیار
خانواده‌ها قرار می‌دهند و نمی‌توانند از آنها بخواهند که گِلِ بازی را که
یکی از اقلام آن لیست است، از مهد تهیه کنند بنابراین برای معرفی بهتر و
فروش بیشتر محصولات بازی‌ام به حمایت سازمان بهزیستی به عنوان متولی مهدهای
کودک نیاز دارم. برای پیگیری این موضوع بارها به اداره کل بهزیستی استان
مراجعه کرده‌ام و بیش از 4 ماه است که منتظر تماس و اعمال نظر آنها برای
حضور در جلسات مهدهای کودک استان هستم اما هنوز تماسی برقرار نشده است.
-
از چه زمانی تولید گِل بهداشتی را به طور رسمی شروع کردید؟
بیش از یک‌سال است. البته اگر فروش ما با همکاری بهزیستی و خرید مهدکودک‌ها
بالا برود، کارمان گسترش می‌یابد. نزدیک به 3 تا 4 سال پیش کسی با این کار
آشنا نبود از این رو همان موقع مجوز بهداشت را گرفتم اما فقط یک سال است
که کارگاه تولید گِل بهداشتی را راه‌اندازی کرده‌ام. لازم است که مسئولان
از این کارگاه که برای اشتغال معلولان راه‌اندازی شده است، حمایت کنند. من
حمایت را برای خودم نمی‌خواهم. توان و ظرفیت معلولان شاغل در کارگاهم را
می‌بینم و مطمئن هستم که می‌شود به این ظرفیت و توان اعتماد کرد.
-
آیا شما گِل‌های بهداشتی تولید می‌کنید؟
من در دانشگاه تدریس می‌کنم و حتی ورزش را به‌صورت حرفه‌ای دنبال می‌کنم و
به اندازه‌ای که شاد زندگی کنم، درآمد دارم و این کار را بیشتر از روی
علاقه و اشتیاق دنبال کردم.
-
آیا برای توسعه کارگاهتان برنامه‌ای دارید؟
هر چه کار گسترده‌تر شود، معلولان بیشتری را به کار خواهم گرفت به طوری که
مطمئن هستم برای ایجاد اشتغال برای 200 معلول، توانایی دارم اما در صورتی
که مسئولان استان از من حمایت کنند.
-
با توجه به این‌که ویلچر نشین هستید، پیگیری کارها برای‌تان دشوار نیست؟
رفت و آمدهای کارم را با ویلچر انجام می‌دهم که به‌نوعی تمرین بدنسازی است.
به ورزش و به ویژه تنیس روی میز بسیار علاقه‌مندم. ورزش کردن را از
10سالگی شروع کردم و چند سالی است که به صورت حرفه‌ای در رشته تنیس روی
میز ورزش می‌کنم. علاقه، پشتکار هم می‌آورد. ابتدا می‌خواستم در مدرسه اول
شوم، بعد در شهر و استان و سپس کشور، که همه این‌ها به مرور برایم اتفاق
افتاد. 4سال پیش در مسابقات اپن جهانی چین، به مقام دوم تیمی دست یافتم و
سال گذشته نیز به خاطر این‌که بر اساس قرعه‌کشی باید با حریف اسرائیلی
رقابت می‌کردم به فرانسه نرفتم. انتخابی المپیک برزیل را نیز در پیش دارم
که فعلا مشغول تمرین هستیم. البته همیشه با افراد سالم تمرین می‌کنم که
قدرت مانور بیشتری دارند.
-
درباره تحصیلات دانشگاهی‌تان بگویید.
در مقطع کارشناسی در رشته گرافیک گرایش تصویرسازی تحصیل می‌کنم. کتابی هم
با محوریت معلولان، تصویرسازی کردم که هنوز چاپ نشده است. امسال نیز برای
تحصیل در رشته نقاشی در مقطع کارشناسی ارشد در دانشگاه آزاد پذیرفته شدم و
خوشبختانه اداره کل بهزیستی استان یک سوم هزینه‌های تحصیل من را پرداخت
خواهد کرد.
-
آیا معلولیت محدودیتی برای شما در کار و ازدواج به وجود نیاورد؟
خیر؛ من همیشه سعی کرده‌ام. در مورد ازدواج نیز اطرافیان همسرم مخالفت‌هایی
را مطرح می‌کردند اما هر دوی ما به توافق رسیده بودیم و این وصلت اتفاق
افتاد.