همگان بر این باوریم که گرچه کمیت باسوادان و مراکز آموزشی مسیر صعودی دارد ولی کیفیت با سرعت بیشتری در حال تنزل می باشد.
تابناک کهگیلویه و بویراحمد ، سجاد افسر ، از دو دهه گذشته تا کنون متاسفانه کیفیت آموزش در کشور مسیر نزولی را طی می کند فرایندی که چندان برای صاحبان سیاست ناخوشایند نیست چرا که نگرش سیاستگزارن آموزش حول محور کمیت می باشد .بدون تردید همه شاهد و شنونده ی آمارهای سالیانه ی مرکزهای گسترش سواد و آموزش هستیم که مدام با مقایسه کمیتی آمارهای سال جاری با سال های گذشته وحتی دوران قبل از انقلاب ،سعی بر تحمیل کردن افزایش آمار با سوادان به جامعه دارند اما واقعیت امر ،چنین چیزی نیست .
همگان بر این باوریم که گرچه کمیت باسوادان و مراکز آموزشی مسیر صعودی دارد ولی کیفیت با سرعت بیشتری در حال تنزل می باشد.
سیاست های غلط ،کارشناسان غیر متخصص ،ورود نهادهای غیر مرتبط به امر آموزش ،ناراضی بودن آموزش دهنده ها و تجاری شدن آموزش زمینه را برای افول آموزش روز به روز فراهم تر می کند.
اما در شرایط امروز جامعه که مردم با اپیدمی کرونا دست وپنجه نرم می کنند باز هم سیاست های غلط متولیان آموزش وپرورش ،تن نحیف و رنجور آموزش را با سرعت بیشتری به ورطه نابودی می کشاند و دیری نخواهد شد که باید فاتحه ی آموزش راخواند و حلوایش را خیرات کرد. همان طور که سیاست بازگشایی مدارس سبب افزایش فاتحه خوانی ثانیه برای دانش آموزان،معلمان و هم وطنانی شده است که بر اثر کرونا جان خود را از دست می دهند..
برای خیلی از مردم و فرهنگیان اصرار وزارت آموزش وپرورش بر بازگشایی مدارس جای سوال وتعجب دارد .
چرا در شرایطی که خیل عظیمی از شهرهای کشور در وضعیت قرمز قرار دارند دستور باز گشایی مدارس صادر می شود؟دستوری که رمز گشایی از مفهوم آن به یک معادله ی هزار مجهولی تبدیل شده است.
مشخص نیست در این اوضاع بیماری مزمن گونه ی آموزش( به گواه خیلی از صاحب نظران)چرا دولت چنین سازکار ناقص و گیج کننده ای را برای آموزش وپرورش و دانش آموزان صادر می کند.؟
در حالی که متاسفانه ما در زمینه ی آموزش مجازی ساختار مناسب ، زیر ساخت لازم و حتی فرهنگ استفاده را نداریم و هنوز که هنوز هست مردم بیشتر مناطق کشور از نعمت ارتباط تلفنی بدون عیب وسالم بهره مند نشده اند سیاست آموزش مجازی ابلاغ می شود و درد آورتر آنکه ،آموزش حضوری در مدارس به یک فرایند مضحک تبدیل شده است.
حال شما فرض کنید آموزشی که کیفیت آن در حال تنزل می باشد ،در وضعیت سر درگمی کنونی دانش آموزان ومعلمان ،چه شخصیتی به خود خواهد گرفت.؟
براستی چرا دولت در چنین شرایطی تصمیم به بازگشایی مدارس گرفته است؟
قاعدتا با توجه به تحریم های اقتصادی و شرایط زندگی مردم ،بازگشایی بازارها و مراکز اقتصادی در این شرایط کرونایی ،چندان قابل سرزنش نمی باشد ولی بازگشایی مدارس که حتی تعطیلی آنها از لحاظ اقتصادی به نفع مردم و قشر ضعیف جامعه می باشد،چه دلایل قانع کننده دارد صرف اینکه مافیای قدرت برای لاپوشانی بر نواقص و ضعف ها مدیریت خود و گاها مافیای تجارت آموزش برای رونق کسب و کار خود دست به چنین اقدامی زده اند.
آیا تعطیلی کامل آموزش در یک سال بهتر از آموزش ناقص و بدون برنامه نمی باشد ؟همان طور که آموزش ناقص یک کارگر فنی به مراتب خطرناک تر از آموزش ندادن آن می باشد.
در پایان باید گفت کلاف آموزش و پرورش بدست منفطت طلبان و قدرت طلبان غیر متخصص افتاده است و نجات آن در وهله ی اول به همت معلمان عزیز و دوم حمایت مردم وابسته است و مسلما سکوت و تسیلم شدن معلمان در برابر شرایط فعلی فاجعه بار خواهد بود.
همگان بر این باوریم که گرچه کمیت باسوادان و مراکز آموزشی مسیر صعودی دارد ولی کیفیت با سرعت بیشتری در حال تنزل می باشد.
سیاست های غلط ،کارشناسان غیر متخصص ،ورود نهادهای غیر مرتبط به امر آموزش ،ناراضی بودن آموزش دهنده ها و تجاری شدن آموزش زمینه را برای افول آموزش روز به روز فراهم تر می کند.
اما در شرایط امروز جامعه که مردم با اپیدمی کرونا دست وپنجه نرم می کنند باز هم سیاست های غلط متولیان آموزش وپرورش ،تن نحیف و رنجور آموزش را با سرعت بیشتری به ورطه نابودی می کشاند و دیری نخواهد شد که باید فاتحه ی آموزش راخواند و حلوایش را خیرات کرد. همان طور که سیاست بازگشایی مدارس سبب افزایش فاتحه خوانی ثانیه برای دانش آموزان،معلمان و هم وطنانی شده است که بر اثر کرونا جان خود را از دست می دهند..
برای خیلی از مردم و فرهنگیان اصرار وزارت آموزش وپرورش بر بازگشایی مدارس جای سوال وتعجب دارد .
چرا در شرایطی که خیل عظیمی از شهرهای کشور در وضعیت قرمز قرار دارند دستور باز گشایی مدارس صادر می شود؟دستوری که رمز گشایی از مفهوم آن به یک معادله ی هزار مجهولی تبدیل شده است.
مشخص نیست در این اوضاع بیماری مزمن گونه ی آموزش( به گواه خیلی از صاحب نظران)چرا دولت چنین سازکار ناقص و گیج کننده ای را برای آموزش وپرورش و دانش آموزان صادر می کند.؟
در حالی که متاسفانه ما در زمینه ی آموزش مجازی ساختار مناسب ، زیر ساخت لازم و حتی فرهنگ استفاده را نداریم و هنوز که هنوز هست مردم بیشتر مناطق کشور از نعمت ارتباط تلفنی بدون عیب وسالم بهره مند نشده اند سیاست آموزش مجازی ابلاغ می شود و درد آورتر آنکه ،آموزش حضوری در مدارس به یک فرایند مضحک تبدیل شده است.
حال شما فرض کنید آموزشی که کیفیت آن در حال تنزل می باشد ،در وضعیت سر درگمی کنونی دانش آموزان ومعلمان ،چه شخصیتی به خود خواهد گرفت.؟
براستی چرا دولت در چنین شرایطی تصمیم به بازگشایی مدارس گرفته است؟
قاعدتا با توجه به تحریم های اقتصادی و شرایط زندگی مردم ،بازگشایی بازارها و مراکز اقتصادی در این شرایط کرونایی ،چندان قابل سرزنش نمی باشد ولی بازگشایی مدارس که حتی تعطیلی آنها از لحاظ اقتصادی به نفع مردم و قشر ضعیف جامعه می باشد،چه دلایل قانع کننده دارد صرف اینکه مافیای قدرت برای لاپوشانی بر نواقص و ضعف ها مدیریت خود و گاها مافیای تجارت آموزش برای رونق کسب و کار خود دست به چنین اقدامی زده اند.
آیا تعطیلی کامل آموزش در یک سال بهتر از آموزش ناقص و بدون برنامه نمی باشد ؟همان طور که آموزش ناقص یک کارگر فنی به مراتب خطرناک تر از آموزش ندادن آن می باشد.
در پایان باید گفت کلاف آموزش و پرورش بدست منفطت طلبان و قدرت طلبان غیر متخصص افتاده است و نجات آن در وهله ی اول به همت معلمان عزیز و دوم حمایت مردم وابسته است و مسلما سکوت و تسیلم شدن معلمان در برابر شرایط فعلی فاجعه بار خواهد بود.
